Het is 's morgens vroeg en ik ben mijn bed al uit. Normaal ben ik niet zo vroeg maar allemaal nachtmerries hielden me wakker. En nu ontbijten en vlug naar school. Ik kleed me om, doe mijn haar, ontbijt en ga snel de deur uit. Ik hoef vandaag Mark even niet tegen te komen. Ik stap de fiets op, en ga weer tobben over wie het Peter verteld kan hebben.Echt heel lief en aardig maar niet iedereen hoeft het te weten. Thuis zaken zijn privé oke. En al tobbent kom ik aan op school. Gelukkig hebben we vandaag geen Peter. Als dat er ook nog bij was gekomen had ik het helemaal niet meer getrokken. Nou, eerst dan maar wiskunde. Gaat soepeltjes. Dan Nederlands. Prima. Maar in de pauze komt het. Peter ziet me en neemt me apart. Ik heb zo mijn voorgevoelens en neem me voor om helemaal niks te gaan zeggen. Peter is echt heel aardig hoor, maar hij hoeft zich niet te mengen met andermans zaken. En Peter begint te vertellen :"Elise, heel leuk en aardig, maar ik kan aan je zien dat je anders bent dan anders, je bent oplettender ofzo. ik weet dat je een normale meid wilt zijn, maar dat is gewoon niet zo." Waar haalt Peter dat nou weer vandaan. "Peter, waar haal je dat nou weet vandaan?" Vraag ik dan ook. "Nogmaals, mag ik niet zeggen, anders ga ik tegen mijn mentor plicht in." Jaja, altijd zijn mentor plicht weer, als het moeilijk wordt gebruikt hij die." Maar Peter, ik weet niet vaak ik het al niet gezegt heb, maar er is niks! En mag ik nu gaan? Ik heb nu les." En ik ga. Ik weet dat Peter me nakijkt, maar daar ga ik niet op in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten