En toen stond ik hier opeens. Twijfelend of ik zou springen. Ik denk aan wat ze hebben gedaan, en ik bal mijn vuisten en bijt mijn lippen op elkaar. Dit zal ik hun nooit kunnen vergeven, maar dat ze het deden snap ik wel. Ik bedoel, een klein, onzeker, dik, raar meisje, wie zou dat niet pesten? Ik denk terug aan vorig schooljaar, maar vooral de laatste maand. Sanne, Diana en Lisa gingen toen verder dan ooit. Pijnzend denk ik terug aan de eerste schooldag.
dag 1, 7:05
"Fleur, opstaan!!" Roept mam vanaf beneden. "Ja mam!" Roep ik terug. Vandaag, ja vandaag gaat het gebeuren! Ik ga eindelijk naar de 2e! Na een jaar als brugpieper ben je daar ook wel aan toe hoor. Snel doe ik mijn kleding aan, borstel ik mijn haar en loop ik naar beneden. Daar zit mam al aan de keukentafel op me te wachten. "Zo Fleur, ben je daar eindelijk??" Hahaha. Echt zo grappig. "Mam, je weet dat ik een uitslaper ben, laat me." Zeg ik dan maar. "Wil je wat thee??" Vraagt ze dan.
dag 1, 8:30
Ik kom op school aan, ruim op tijd. Zo kan ik tenminste mijn fiets nog stallen, zonder dat ik naar achteren moet. Ik loop naar mijn kluisje, stop mijn jas er in, en loop, een tikkeltje onzeker, naar mijn klas toe. Zoals gewoonlijk zijn alle jongens al een grote groep, maar bij de meisjes is iets vreemds. Er staan twee meisjes heel erg apart van de klas. De een is wat kleiner, ik schat ongeveer even groot als ik ben. Ze heeft blond haar, en draagt een croptop op een high waysted jeand, met daaroverheen een lang vest. De ander, die wel wat langer is, heeft bruin haar, en draagt een bordeux grofgebreide trui, met daaronder een skinny. Volgens mij zijn ze nieuw, en anders heb ik ze nog nooit gezien. Dus ik dacht: "Laat ik er eens naartoe lopen, dat had ik ook fijn gevonden in hun situatie." Ik loop er naartoe, en ga erbij staan. Ze bekijken me bekritiserend van top tot teen, waar ik een beetje onzeker van word, kijken naar elkaar, en dan weer naar mij. "Hoi." Zegt het lange meisje: "Wat moet je?" Een beetje ongemakkelijk zeg ik dan: "Gewoon, mag ik er niet bijstaan dan?" Het lange meisje lacht, waar ik heel onzeker van word, maar gelukkig zegt het kleinere meisje: "Hoe heet je?" Ik, blij dat het weer een beetje een normaal gesprek word, zeg: "Fleur. En jullie?" Het kleinere meisje zegt: "Ik ben Diana, en dat daar is Sanne." Sanne, die ondertussen was weggelopen en aan het praten was met wat jongens, hoort haar naam en zegt: " Hey Diana, sta je daar nog met dat suffe wijf te praten?? Kom hierheen!" En dan loopt ook Diana weg. Gelukkig komt net op dat moment onze mentor aanlopen. Het is een man van rond de 50, beetje een kaal koppie met een bierbuik. En dit is komend jaar onze mentor. Fijn.
dag 1, 9:00
Terwijl de kennismaking al een tijdje is begonnen, gaat opeens de deur open. Er staat een meisje in de deuropening. "Wie ben je?" Vraagt Meneer de boer. "Ik ben Lisa, is dit 2B??" Vraagt het meisje dat dus blijkbaar Lisa heet. "Dat is dit ja. Oh, ik zie het al, Lisa Twent. Ga maar zitten!" Ze leek me wel aardig, tot het moment waar ze naast Sanne gaat zitten, en druk gaat kletsen. Fijn, nog zo'n iemand!!!
dag 7, 13:00, pauze.
Ik zit, net zoals eigenlijk alle dagen hiervoor, alleen m'n brood op te eten. Al m'n vorige vriendinnen durven niet meer bij me te zitten, bang dat ze ook gepest gaan worden, want ja, daar heeft Sanne wel voor gezorgd. Maar, terwijl ik boos ben op mijn vorige vriendinnen, heb ik Sanne, Lisa en Diana niet aan zien komen. Ik probeer nog weg te komen, maar het mislukt. "Hey, daar heb je onze domme varkentje weer!" Roept Sanne. Varkentje, bedoelen ze daar soms wat mee? Zegt ze nou dat ik te dik ben? Tot hiervoor was ik altijd best tevreden over mijn gewicht, maar nu ik naar beneden kijk, begin ik ook zelf te twijfelen. Ik besluit de drie meiden maar te negeren, en thuis onderzoek te gaan doen naar afvallen, voeding en gewicht, "Hey, Fleur, droomtrut, hoor je me wel?!" Maar ik blijf ze maar negeren. Sanne irriteert zich daar héél erg aan, wat ik eigenlijk wel grappig vond. Maar Lisa ziet dat ik moet lachen, en gilt:"Hey, zagen jullie dat? Ze lacht ons gewoon uit!!! Dat kan niet ongestraft blijven hoor!" En ze zet een stap vooruit, en trekt me overeind. "Au!" Gil ik. Maar Sanne duwt haar hand al op mijn mond, terwijl Lisa en Diana me meetrekken naar de wc's. Ik stribbel tegen, maar dat hou ik niet heel erg lang vol. Voor de eerste dagen was het dus een goede verstop plek, dat verlaten gedeelte van de school, maar als je hulp wilt kun je beter naar het drukke gedeelte. Ondertussen zijn we al bij de wc's, en Lisa en Diana beginnen met te slaan en te schoppen alsof ik een vuilniszak ben. Sanne kijkt lachend toe, maar na een tijdje lijkt het haar te vervelen. Ho, Lisa, Diana, stop maar weer hoor. We gaan niet meer tijd aan dat varken besteden als nodig is. Kom op, naar de volgende les!
Dag 78, 18:00, avondeten.
In de tussentijd ben ik een kilo of kilo afgevallen, heb ik nog steeds geen vriendinnen, heb ik voornamelijk onvoldoendes en ben ik zo'n tien keer in elkaar geslagen. Maar gelukkig eten we vandaag gezond, dus kan ik al iets meer eten dan normaal. We eten namelijk salade, heerlijk!! Maar tijdens het eten kijken mam en pap elkaar steeds aan. Het lijkt alsof ze iets verbergen, maar wat weet ik niet, Uiteindelijk begint mam er over. "Fleur, we maken ons een beetje zorgen over je. Je bent zo stil de laatste tijd." "Inderdaad. En we zien je steeds thuis komen met wonden en blauwe plekken. Is er iets dat we nog niet weten, maar wel moeten weten?" Vraagt pap daar achteraan. "Nee hoor pap, niks aan de hand!" M'n ouders hoeven echt niet te weten wat er is. Dan gaan ze de mentor bellen en de school, brrr, nee, liever niet!!
Dag 300, tijd onbekend
Ik kan het niet meer aan. Ik wil er niet eens meer aan denken. Ik wil niet dat ik in mijn keuzes belemmerd word door drie van die kut mensen. Zo wil ik niet leven. Ik zet een stap naar de rand van de rots. Hoe hoog zou het zijn? Een meter of twintig? Als ik hier naar beneden spring, overleef ik het niet. Ik haal even diep adem. Daar ga ik dan. Vaarwel wereld, vaarwel Sanne, Lisa en Diana, Vaarwel iedereen. Ik nam een aanloop, en sprong.
-Waarschuwing, dit is geen waargebeurd verhaal. Dit is verzonnen door mij. Wil je het gebruiken? Laat een comment achter, dan kan ik contact met je opnemen.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten